Oudejaarsdag...; verplicht winkelen en oh wat is moe. Maar ja, ik moest mee, alles was de laatste keer althans Pubertje. Troosteloos, rustig, grauw en opruiming, de bordjes waren misleidend en we hadden het snel gezien. De telefoonwinkel, mijn humeur ging steeds verder naar beneden, wat een geneuzel, laat ze geld vragen voor dat eeuwige gepreek. Het begint er op te lijken, als het geld op is dan maar in de winkels lange tijd de ander ophouden om de tijd door te komen. Telefoon was kapot en de kaart was ook allang niet meer geschikt voor het apparaat. Wijs hield ik mijn mond, maar inwendig wat een wegwerpmaatschappij, de telefoon was amper gebruikt en nog mooier door de stekker van mijn vorige mobiel eruit te trekken was ik verplicht om een ander aan te schaffen. De kledingwinkels hangen vol met goedkoop, glitter en kunststof, de prijskaartjes liegen er niet om. We worden aangehouden door een verkoper van een welbekende uitgever; 'nee dank je, ik heb het even gehad hiermee' Een gesprek volgt en hij is mij dankbaar. Ik wees hem erop, jij krijgt de schuld dat je informatie achterhoud, de klant kan gewoon het termijn volledig betalen en de uitgever gaat weer vrijuit. Mooi systeem en wie niet oplet is gewoon de dupe. Een andere jongeman, passief doet hij zijn werk als verkoper. Dochter best wel boos op zijn gedrag maar als er een gesprek op gang komt, blijkt hij wordt ontslagen mag weer thuiszitten en begint maar evt. weer een opleiding, hij moet wat. Als ik hem iets aanreik, vraagt hij, dan moet ik bij u zijn, waar zijn zulke mensen waar ik dit kan leren? Die zijn er niet, het zit allemaal in jou, het wordt je niet geleerd... al wat binnen in de mens zit is een talent, een gereedschap, een energie die met *Buiten* verbind en dat is ook de energie van 2015. Ik keek vandaag en zag vooral de jongeren, een enkel woord, een blik, het was voldoende en op de terugweg dacht ik; wat doen wij onze jongeren aan, ze zijn zo waardevol, zo vol energie en wijsheid. Mijn wens is dat 2015 het jaar is waar Energie, Liefde en Licht zich verbindt met velen. We spreken over buiten, maar laat dat wat Binnen ons is zich verbinden met Buiten en nieuwe mogelijkheden op elk gebied zullen doorgang vinden. 

Wees Dankbaar voor de lessen van 2014, voor de inzichten die je hebt verkregen! Ik wens iedereen een Fijne en Liefde_volle Nieuwjaarswisseling toe!

Denken is onwetend, voelen is Weten...: we zijn verdwaald in de vele kennis, kennis is geen weten, kennis is ook geen waarheid. Voelen, meditatie is weten, is waarheid. We worden overspoeld door de media, de social_media beheerst ons leven, de vele apps leggen ons weten lam. Zelfs bij de supermarkten met een blik op de voorpagina's op de kranten begon mijn maag al te draaien, zoveel angst wordt gekweekt, zoveel illusie in een ogenblik tijd. De laatste dagen van het jaar, steeds minder behoefte aan het internet, steeds meer tijd voor gewoon stil te zijn, meditatie en een frisse wandeling buiten. Plannen die ik ooit had, dalen dieper in, krijgen meer vorm, heel anders dan mijn denken het had bedacht. Al die voorspellingen, ik wordt er angstig van; het is niet zo als men voorspelt, er is een diepere betekenis, wat heb je getransformeerd, wat nog niet... neem de tijd om afstand te nemen van buiten, de afstand is er al, al zijn we ons daar niet bewust van. Neem de tijd om naar binnen te gaan, stil te zijn... daar is geen afstand, daar is weten, jouw waarheid en ook die waarheid is niet blijvend. 

Oud en Nieuw...; natuurlijk miste ik mijn waterkan, een ongelukje na de verhuizing, scherven brengen geluk dacht ik elke x en langzamerhand vervaagde de herinnering aan mijn waterkan. Ik had hem nog, mijn kwasten staan erin, maar mijn verlangen verdween met de jaren. Tot het moment dat mij werd ingegeven even ergens te kijken en ja hoor, de waterkan. De glazen stonden er ook bij, maar ach zeker nog een x een verhuizing en geen enkel glas blijf heel. Gisteren stond ik oog in oog met de glazen bij de kringloop. Warempel, dit is geen toeval en met glazen kwam ik thuis. Ooit had ik het cadeau gekregen van mijn partner, in rumoerige tijden, andere dingen kregen voorrang boven de luxe en welvaart, dus ook het glasservies. Dit jaar was het anders, op het moment dat ik er bewust naar keek, waarom een paar belangrijke stukken uit het verleden toch weer nieuw leven kregen ingeblazen, had het allemaal te maken met herstelde en herenigde relaties. In Groei, Vrijheid, Welzijn, in het bewustzijn van gevoel voor het_zelf en niet steeds meer naar buiten gericht. Oud en Nieuw zal niet meer het traditionele feest zijn van een afsluiting van een jaar. Gelukkig maar, als ik de mensen hoor praten dan denk ik weleens; waar zijn jullie gebleven, meedoen met alles, ontevreden zijn met wat jullie bezitten.. sluit het jaar af, definitief en daarmee ook het meegaan in het Collectief!

Relaties...: Op eigen benen staan houd in binnen relaties de vrijheid te nemen om als individu je eigen te ontwikkelen. Relaties zijn leermeesters, spiegels.. is een les geleerd verdwijnen ook de betreffende leermeesters. Relaties dienen uit elkaar te groeien, enkel om patronen, oude karma stukken te doorbreken. De meeste relaties zijn niet gebaseerd op Liefde, maar op verschillende stukken oude onverwerkte emotie's of trauma's. Al te vaak beeindigen velen in emotie de relatie om vervolgens weer een andere aan te gaan met de niet geleerde les. Ouder_Kind relatie zijn ook veelal verstoord mede door de luxe en welvaart en onverantwoordelijkheid die de laatste jaren in hoog tempo zijn versneld en ingeburgerd. Relatie is ook, de relatie met jezelf, maar ook hier verliezen zich velen door zich te binden aan een groep, aan een spirituele beweging, aan politiek of juist weer aan een nieuw denken gebeuren. Opnieuw afhankelijk van buitenaf en buiten is altijd een sekte, net als de binding van gevangenschap binnen elke relatie. Wees een Individu binnen de relatie, te midden van de maatschappij, dan pas kan men spreken van de Verandering of op eigen benen leren staan!

Meditatie...: dieper, dieper ging het. De pijn klopte, de ademhaling oppervlakkig, dieper indalen. Heel rustig; dit is niet mijn lichaam, niet mijn ziel, alsof ik de verbintenissen los liet en nog dieper me mee liet nemen. Zoveel spiegels, in hoog tempo waren voorbij gekomen. Mijn ogen deden pijn en ik stelde een vraag. Het antwoord werd gegeven in razendsnel voorbij gaan van gebeurtenissen, niet de ander was de schuld, ik had deze les gekozen... niets is fout of goed, het zijn gekozen lessen verpakt in gebeurtenissen. Mijn ademhaling werd rustiger. Waren we allen zo blind, we hadden zoveel en we zijn het vergeten. Mijn ogen deden pijn van het leed wat ik zag, de oordelen die werden gegeven... soms sprak ik en draaide de energie. Iedereen heeft in deze dagen behoefte aan liefde en vooral in de vorm van gehoord te worden. Velen zijn zo bezig met de media, dat hele gesprekken die worden gevoerd bestaan uit illusies. Het wordt rustiger, meer in het nu, dankbaar voor de mooie momenten, dankbaar voor het zelfs vastleggen op foto's; mijn trots, mijn liefde en mij innige geloof in alles! Deze Kerstmis gaf me een groots geschenk. Kerstmis heeft zijn waarde en glans verloren zoals het was, maar het Licht scheen helder van mens naar mens. Hoe heeft het zo ver kunnen komen, dat we ons verloren in onze hebzucht en de liefde verloren. Liefde kun je niet verwoorden, liefde is een energie die wordt geboren door je Leven te gaan leven voordat het voorbij is! 

Kerstwens...: Het wordt stil, ik geniet van de laatste dagen van het jaar. Zoveel mogen ontvangen in stilte, in liefde voor en met elkaar. Het was een heftig jaar, dat kan ik niet ontkennen. Een jaar met dalen, een jaar vol angsten en onzekerheden, een jaar waarin ook dierbaren ons hebben verlaten. Ook het jaar, voor hen die de hoge golven doorstonden een draaiing. Minder angsten, meer waarheid, meer stilte, acceptatie. Een wakker worden en wankel op eigen benen gingen staan. De dagen worden steeds stiller, ik ben dankbaar dat dromen werkelijkheid zijn geworden. Dankbaar dat we deze dagen ook bewust vieren in liefde en licht. Vooral de laatste maanden gebeurde er zoveel, als ik terugkijk dan kijk ik verbaasd; ben ik dat... Ja dat wordt ik steeds meer, mijn doel wordt steeds helderder, mijn verwachtingen minder en vaak al helemaal niet. Waarheid doorleef je, geef je door. Waarheid is los van alle verwachtingen, oordelen en verlangens. Net was ik even een paar boodschapjes aan het doen en een buitenlander staat er een krantje te verkopen. Hij krijgt van mij weleens een broodje, een vriendelijk praatje en nu riep hij mij. In gebrekkig Nederlands vertelde hij over zijn familie, zijn dochtertje nog achtergebleven. De hoop op een beter leven, werk, voedsel... Verteld het niet iets over ons allemaal; we zijn zo rijk en toch velen zijn ontevreden. We dragen maskers om te doen alsof. Laat deze kerst voor ons allen dagen zijn dat we vieren Vrede, Liefde en Licht in ons eigen Huis. Dat is mijn Kerstwens voor jullie allemaal; wees Dankbaar, wees Liefde en heb Vrede in je Eigen Huis! Liefs, Jacky

Jacky Bruins www.jackybruins.nl
Tel. 06-20296392

Storm raast de laatste stukjes duisternis naar het Licht, velen verblijven in angst, in droefenis, in onwetendheid. Gewend te zoeken buiten zichzelf en elke x weer terug te komen waar men begon. Twijfels, scheurtjes naar buiten toe, herkenning in het worden te gehoord. Explosies van emoties of ingehouden. Krampachtig vastgehouden zet het zich vast in lichaam en geest. Iedereen weet het zo goed, voor de ander... De storm raast de laatste stukjes duisternis weg; bijzonder, in de leegte die achterblijft zijn woorden overbodig. Alle antwoorden zitten verborgen, gewoon in jezelf!

Ontevreden, onverzadigd en steeds maar weer die drang naar meer... we blijven nemen, we zijn tot ver bereid te gaan, tot de hoge inzet van onze kinderen om te blijven nemen om nog voor het Einde verzadigd te zijn. Nimmer stilt de honger, de prijs is hoog, de inzet van onze kinderen en zij ondergaan hun lot. Hoe kan het ook anders, als de ouder ontevreden is in al zijn jaren, wat is dan het lot van het Kind? De toekomst is hen ontnomen door maar te blijven nemen en in deze Tijd er is niets meer te nemen. We zijn hier om ons eigen leven te leren leven, we zijn hier om de weg te zoeken naar hetzelf en niet om de Tijd te verlengen die we hebben te gaan door onze kinderen in te zetten. Niemand kan vertellen wanneer het ons einde is, maar velen zijn er bang voor, het einde is niet definitief, het hoort erbij. Voelbaar dat iets nadert, iets definitief voorbij, velen zullen vallen het onbekende in... met een glimlach, het op eigen benen leren staan! We hebben zoveel, we zijn van alles voorzien, het is ons denken dat ons in de greep van slavernij houdt, en ons denken dat steeds van onze kinderen neemt! 

Doorgaan, doorgaan, we moeten nog zo veel, 1 moment rust is al te veel. We moeten dit en we moeten dat en een simpele oefening als; ga maar eens 10 minuten zitten en doe helemaal niets, maken de hersenen overuren. Dat zijn ze niet gewend. We moeten dit en we moeten dat en we raken in de stress als we iets missen van buitenaf. Alsof het leven bestaat uit zoveel erin proppen en eruit halen voordat men sterft. De dood dat is een zekerheid, die komt maar ook de gedachte; had ik maar meer met mijn Leven gedaan. Al die gestreste en doffe blinken in ogen, we moeten nog zoveel en we blijven positief... nou ja, om vervolgens een heel verhaal af te steken dit is niet goed en dat is niet goed en iedereen is ziek. Bijna geen tijd om naar me zelf te luisteren, is er nog wel een gezond mens, zonder hoge bloeddruk, slechte benen, allergie zus en zo om van al die termen nog maar te zwijgen. s'Avonds plof ik moe op de bank, breiwerkje in de hand, niets moet tik tik tik doen de breinaalden en heel tevreden denk ik; wat heb ik het Goed. Je hebt maar 1 leven, open je Hart en heb Lief. Laat je verrassen en kies elke x opnieuw voor het onbekende, soms moet men lijden om vervolgens te groeien en dankbaar al die mooie wonderen die opbloeien mag ontvangen.

Hype....: daar wordt je wakker op de vroege ochtend, helder keek ik om me heen. i.p.v van vrede en in vrede samenwonen was het leven bepaald door volgen en afhankelijk zijn. Ieder was bezig met zijn eigen, met meer vergaren van welvaart, van wentelen in ziekten verhalen en met emotie het afschuiven naar de ander toe. Vrede, men kon niet spreken van vrede, men gunde elkaar het daglicht niet in de ogen. Vertelde je de waarheid, werd je al gelabeld. Deed je niet mee, dan lag je er buiten en dan al die systemen, alsof die de problemen oploste... helaas het is geen sprookje, situatie's verergerde er alleen door. En dan die hype die er heerst, de hype rioolgassen genaamd, alsof we langzaam worden vergiftigd in ons eigen huis. Ik spreek een paar mensen en dankbaar hoor ik hun aan, nee, ik stelde me niet aan, rioolgassen al een jarenlang probleem. Maar al klaag je de kop scheel bij de gemeente, er wordt niets aan gedaan. He, dat klinkt bekend op vele terreinen en dan, die gassen zijn gevaarlijk mevrouw, tja, vertel mij wat. Met een opgelucht gevoel richting huiswaarts, waren dat mijn woorden niet gisterenavond laat; ; al die tijd heb ik wel degelijk de waarheid gesproken, niemand luisterde, iedereen was bezig met te vergaren en nu, ik luister naar mezelf. De waarheid houdt zich niet tegen en de dag zal ook spoedig aanbreken dat het ontwijken, het grote verweer tegen waarheid en ook tegen het belangrijke instrument op deze Aarde zal breken. De mens is het enigste ras wat gezegend is met een Hoger Bewustzijn, Energie opwekken en doorgeven i.p.v van uitputten van grondstoffen, van de Mens. Ach ja, wat vlekjes op de huid, wat vage oogklachten, maar de ramen dicht en het werkt. Dank voor zomaar een deling, een bevestiging in gelijkwaardigheid. De mens is voor mij belangrijker dan het het opvolgen van welk soort of systeem. Het is niets meer dan geld verdienen, de mens onderdrukken en dan toch maar blijven preken over Vrede? Ik wens ieder Vrede in zichzelf, een luisterend oor en welkom, dat je gewoon hier bent! (ik durf het bijna niet te zeggen, maar mijn stopwoordje is; wat een puinhoop! ohhhhh)

Jacky Bruins www.jackybruins.nl
Tel. 06-20296392

" Moet ik de dokter bellen? dit gaat niet goed, klonken de veronrustte gezinsleden. Nee. geen dokter en ik zakte steeds verder weg, alles viel uit, spraak, gewrichten en de intense pijn werd sterker. De uitgekozen film van mijn pubertje had me geraakt. Van binnen was ik bij, gewoon bij en ik zag en voelde hoe mijn lichaam reageerde en ik gewoon bleef liggen, laat maar door me heen gaan. Het ging razendsnel, net als de film, die ging over een trein die in hoge snelheid rond de Aarde liep, buiten de trein was geen leven meer. Elke wagon stond voor de lagen waarin de mensheid is verdeeld. Hoe meer naar voren, hoe meer welvaart, luxe en voedsel aanwezig was. Maar ook een trein heeft geen eeuwig leven en onderdelen vielen uit, kinderen uit de laagste wagon werden ingezet om de  onderdelen te vervangen. Een trein die alleen kon blijven rijden door het keurig in balans houden van een systeem, wat ook op den duur scheuren vertoont. De trein die ons symboliseert hoe we gevangen zitten in het leven, het lichaam, bestuurd al eeuwen lang door een systeem. Waar menszijn, voelen niet worden geaccepteerd. Mijn geest werd rustiger, mijn lichaam herstelde zich, het was al laat op de avond en om een stap uit die gevangenis te zetten was heel simpel achteraf. Men blijft in hun eigen denken, hun eigen opvattingen en systemen zitten. Velen zijn zo angstig dat ze buiten hun Huis vertoeven, niet geaard zijn. Religie is niets meer dan jezelf letterlijk te legen van al die woorden, al die oude stukken, eeuwenlang meegedragen. Pijn verteld zoveel en laat de pijn gaan als wolken die voorbij drijven. Handen die gesloten zijn, handen gevuld met denken, met angst, met niet te worden geaccepteerd en de hand stroomt door de weerstanden heen... warme energie, helende energie, vol innerlijk zelfvertrouwen! Men is teveel gericht op de buitenkant van het Huis, pracht en praal, tellen we mee. De binnenkant blijft gesloten, harde emoties zetten zich vast en vinden wel een plek naar buiten. Ons leven is niet langer te verblijven in die trein rond de Aarde, ons leven is de deur te openen en onze voeten op de Aarde te zetten en de de lucht te aanschouwen!

Jacky Bruins www.jackybruins.nl
Tel. 06-20296392

Onbalans....: wat is er aan de hand, mijn gevoel wilde me iets vertellen maar verwoorden kon het niet. Ik ving een nieuwsbericht op en ik dacht, dit volk is volkomen doorgedraaid, hoe kan men een land leiden en weer stopte mijn gedachtenstroom. Dan maar boodschappen en langzamerhand werd me al weer iets duidelijker en ik gaf aan, we gaan nu elders, hier is het mis. Na maanden weer terug deden we onze inkopen, het voelde goed. Maar eenmaal in de auto een diepe emotie naar boven alsof ik van buiten naar Nederland keek. Wat deed men de mensen daar aan, de vele regels, de onzinnige wetten, elke dag meer het beroven van de mensen en de natuur. Het blijven inspelen op de economie, het erin hameren; koop, koop... het is kerstmis en de prijzen van voedingsmiddelen verdubbelen en zelfs nog meer. Aan de andere kant de bezuinigingen, het liefst ongemerkt, zodat de burger het niet in de gaten heeft en gewoon doorgaat met zijn stokoude gebruiken. Kerst, een maand waarin de politiek en economie zich vergrijpt aan de burger. Onbalans, de economie is belangrijker, de natuur gehalveerd. De mensen willen meer en meer, behalve gewoon eten, het is een product van de economie niet die van een brandstof voor lichaam en geest. We hebben helemaal geen voedselbanken nodig, geen onzinnige prijzen die worden uitgedeeld als kerstgeschenk. We hebben allen recht op normaal voedsel tegen een normale prijs. We hebben recht om weer naar onze natuur te luisteren, ons lichaam te respecteren en zorg voor te dragen. Kijk ik naar de #Zorg ach welja al die bezuinigen, al die ontslagen maar gaat de aandacht werkelijk uit naar al die mensen die de dupe zijn geworden van onze Zorg een goed draaiende industrie. Luistert iemand wel naar die ander, hoe ze in het net van de zorg gevangen zitten, hun denken bestaat uit louter en alleen de medische taal; ik heb dit, ik heb dat, mislukte operaties, therapieen die niet aanslaan. Onbalans, in nog geen 50 jaar is ons land gegroeid in Economie, welvaart, Natuur werd minder, Liefde verdween. Kinderen die ontsporen, relaties die uiteen gaan. Ziekten die als virussen rondgaan, voeding verslechterd, versuikerd, op ingredienten bezuinigt in prijs verhoogd. We mogen terug naar we hebben genoeg, een simpele maaltijd, een wandeling in de natuur. Jonge ondernemers een kans geven, maar nee, de huurprijzen rijzen de pan uit. Met een diepe emotie verlaat ik ons buurland; Nederland, het land waar men de burgers gevangen zet, waar ieder schreeuwt om verandering, waar aan goede doelen en leed wordt verdient. Leer te kijken naar die andere kant, en al is het niet makkelijk, al verdien ook jij er de kost mee... laat liefde in je Hart naar buiten stralen, we hebben allen ervan geprofiteerd, we hebben allen meegeholpen aan de uitputting van het velen. Dus nu niet zeuren, draag je steentje bij al is het alleen om kwetsbaar nu te zijn!

Heling...; Handen die geven en blijven geven, handen stromen... blijf geven, stop nimmer met te delen, met geven. De ochtend begon met een gezonde gedachte, ik wil niets horen, helaas ving ik het nieuws op. Een visioen trok aan me voorbij; onwetende laten zich gewillig leiden naar de slachtbank, niet door dat hun denken aan het systeem voldoet. Tekort denken, vasthouden aan en lief gevonden worden, ook al een mooie term. Doe jezelf tekort en geef aan de ander en je voldoet aan de maatschappij. We volgen alles op, de ene label na de andere, het ene advies na de andere en op voedingsgebied is het al helemaal een chaos. Staan we er niet bij stil dat de Aarde zorgt voor de groei van ons voedsel, niet 1 of andere Monsato of insecticide. We krijgen het binnen, dat klopt, maar de Aarde geeft het ons. We willen steeds maar meer en meer, wanhopig klampen we ons vast aan elke strohalm. Heling begint bij Hetzelf, een ander kan jou nimmer genezen, Heling is verbinden met jezelf, steeds meer liefde ervaren in jezelf, steeds meer bij jezelf blijven, steeds duidelijker voelen en horen wat goed voelt of niet voor jouw lichaam. Duurzaam is ook een mode woord, om maar te zwijgen van duurzaam met warmte om te gaan. Kijk in de winkels en vooral kleding, duurzaam materiaal vervaardigd uit plastic, dat vraagt om huidproblemen net als synthetische stoffen en een trui, die zijn spaarzaam. Wees matig, wees tevreden met minder voed je met wat de Aarde geeft en niet wat de industrie vervaardigt. Tal van producten, de basis zijn vervangen door middelen die men dagelijks gebruikt, het zijn stoffen die juist het lichaam, de aderen dichtslibben. Kleed je met natuurlijke materialen en kleed je op het getijde van het jaar. Synthetische producten geven tal van lichamelijke ongemakken om maar niet te spreken van brandgevaar. We dienen weer respect te hebben voor de Aarde en niet voor ons tekort. We dienen weer te zorgen en verantwoordelijkheid te dragen voor ons lichaam en onze geest en niet blijven vastklampen aan wat de Maatschappij ons geeft... nou ja geeft, er wordt ons steeds meer ontnomen. De hele Westerse Maatschappij is gericht op verdeling en niet op Eenheid, dat vraagt ook om oorlog, om strijd. Gevende Handen, geef eerst aan jezelf en stop nimmer met Geven!!!!

 

Rijkdom...: "Jij bent rijk, misschien niet in geld maar wel in ervaring!" Zegt iemand tegen mij. Met een glimlach denk ik even terug, het waren mijn eigen gedachten, wat een rijkdom bezit ik. Ik heb zoveel en vaak wil het zo graag delen aan en met anderen. Mensen denk niet in tekort, we hebben geleefd in een illusie, een valse droom en men leefde al die tijd in een tekort. Ik ben opgegroeid naar hoe men het noemt welstand, maar ik voelde me er niet thuis, ik was liever op de boerderij, de dieren, de natuur en de eenvoud. Ik miste het gevoel van liefde en ik zag zoveel als klein kind. Geschenken geven geen liefde, geen geborgenheid, geen vertrouwen maar de liefde ontbrak. Ik leerde met weinig of niets rond te komen en als ik iets nodig had, kwam het wel, maar niet door vechten, strijden en bedelen. Ook de laatste tijd voel ik zoveel, er is zoveel pijn, verdriet, onmacht en een tekort aan liefde. Angst, waar gaan we naar toe. Ik kan geen antwoord geven op die vraag, van binnen voelt het goed, we gaan een andere tijd in, een tijd waar liefde zijn licht laat stralen. Waar geen angsten zijn maar blijdschap, waar mensen elkaar weer vinden, in zichzelf en in de ander. Waar innerlijke vrijheid een bijdrage levert aan het behoud van de Aarde. Rijk aan ervaringen, dankbaar zijn in het moment, de warmte van jezelf en je huis voelen. Dankbaar zijn met een simpele levenswijze, dankbaar zijn voor de Kracht die altijd in me zit om door te gaan, die mijn ogen opent voor mijn eigen waarheid, mijn leven. Dankbaar voor wat mijn voorbeeld doorgeeft aan anderen en soms tot ontroerend toe voelen hoe ze naast me staan, ieder hun eigen leven gaan leiden vanuit hun gevoel. Ik ben een rijk mens, wat mijn ogen zagen, mijn gevoel voelde, het was de realiteit. Ieder mens heeft een binnenkant, leer eerst naar binnen te gaan bij jezelf en zie daarna ook de *Ander*, denk niet langer in tekort, denk aan de rijkdom, overvloed wat in ieder aanwezig is!

Jacky Bruins www.jackybruins.nl
Tel. 06-20296392

Kind zonder thuis... zomaar een Kind, een diepe deling, vochtige ogen en een gebroken Hart. Waanzin hoe snel we kunnen oordelen, waanzin hoe snel men kan straffen, waanzin om een kind een bepaalde vrijheid te verschaffen zonder dieper te gaan. Uiteindelijk spreekt men niet over Vrijheid, maar het in gevangen houden van slavernij. Kind zonder thuis; mensen kijk en voel wat dieper, oordeel niet gelijk, een kind spiegelt ons en het heeft het zwaar. Zomaar een Kind, hier op straat en ik sla voor even mijn armen om hem heen! Ieder kind verdient een Thuis, ieder kind verdient het om zich te ontwikkelen, ieder kind verdient liefde, acceptatie... hun Harten zijn zo gevuld met hunkering naar Liefde en Licht!

Gedachten zijn net als golven, ze komen voorbij en dan zijn ze verdwenen. Velen blijven zwemmen, watertrappelen. Golven zijn ondiep, men blijft aan het oppervlakte. Golven zijn er om in te duiken, de diepte in, het niet meer weten, het onvoorspelbare. De laatste dagen gaat er zoveel voorbij, zoveel plaatjes; illusie en realiteit. Waar woorden stoppen en zwijgen begint. Waar men samen verbind in eigen waarheid, ieder voor zich en toch in de kern 1. Mensen willen vrijheid maar blijven afhankelijk, ze zoeken het hier en daar om de pijn, de eenzaamheid niet te voelen. Bijzonder, in het hart geraakt, de bestaande zorg loopt af, mensen hebben geen vertrouwen meer erin, sommige worden zich bewust hoe afhankelijk en ziek ze zijn geworden, hoeveel liefde eraan hun voorbij ging. Ze keren naar binnen, luisteren meer naar hun eigen intuitie... bij het voelen en bewust worden hiervan, zoveel respect, zoveel liefde dat ik voelde. Woorden doen vaak pijn, zijn net gif, pijlen uit emotie die op anderen worden afgevuurd. Wees een individu, meer niet, wees maar 1 met je gedachten, voel maar hoe je spartelt en zwemt en de overkant niet bereikt. Durf te duiken de diepte in, alleen door te duiken kun je je waarheid vinden en wordt je steeds meer een individu. Een zeer belangrijke levensles vandaag voor mij; een vraag die werd beantwoord, niet omdat ik dat ik erom vroeg ditmaal, ik had het losgelaten, ik deed het zwijgen eraan toe en het kwam van alle kanten naar mij toe!

In Stilte wordt Gehoord...: een wonderlijk Sinterklaas weekend; de 1 viert met haar broodjes haar geslaagde operatie na een jaar, stralend,vrolijk, dromerig en vooral, ze weet wat ze wil. En wij blijven achter en besluiten het om met de anderen te vieren, een samenzijn in deze tijd. Bij het samen aan tafel gaan horen we elkaar aan, ieder verteld zijn eigen waarheid en bijzonder, vandaag de tranen, tranen van dankbaarheid, van Liefde. De prijs was misschien hoog, tol werd geeist maar vol respect en liefde vult mijn *Hart*... de reis is voltooid. Verantwoordelijkheid nemen en dragen in deze tijd, het voelen van de pijn en toch leren op eigen benen staan. Liefde die stroomt, nu uit het Hart en vooral deze zin; ieder verdient het om Natuurlijk te sterven en niet in leven te worden gehouden. Ieder heeft zijn verleden, hoe hard het ook kon zijn, maar men blijft teveel vast houden aan i.p.v te leren houden van hetzelf. Ik weet, het is een vreemde wereld, dagelijks zie ik de vele plaatjes voorbij komen, mijn verleden, zo herkenbaar en toch, met in mijn Hart het plaatje van die bijzondere maaltijd waarin ieder werd gehoord. De maatschappij is een illusie en die wordt gevoed; maar onthoud; al wat door het *Denken* wordt bedacht en uitgevoerd, maakt uiteindelijk krankzinnig! Verlies je niet in je naaste, wat spiegelen zij jou? Veel angst en onveiligheid, kan ook niet anders, zekerheden worden afgebroken en de Toekomst kan niemand bepalen. Onveiligheid zit in jou, stuur liefde naar jezelf, wees een moment stil, verlies je niet in de ander, niet in de media, niet in de politiek, niet in een of andere religie, verlies je niet in je denken. Wees gewoon Stil!!!!

Waarheid...: waarheid kan men nergens leren, niet in boeken, niet cursussen maar de Stilte in gaan. Waarheid is handel geworden, waarheid en religies zijn handel geworden, de verkoper voldoet aan de vraag en komt met het aanbod in het vele aangeboden handel. Waarheid kan alleen maar gevonden in jezelf. Het verteld ook hoe afhankelijk we zijn, hoe wankel we op onze benen staan, hoe angstig we zijn en zeker nu, in deze tijd, het Duister blijven voeden, verwachten van een ander of jou die de Waarheid aanreikt. Ieder draagt zijn eigen waarheid met zich mee, maar waarheid is geen kennis, waarheid is ervaren. Ik kreeg een inzicht deze dagen; velen zijn niet dankbaar met wat ze hebben en bleven maar hunkeren naar meer. Een land wat door Nederlanders is opgebouwd, een land wat voor gedeelte gebouwd is op water door Nederlanders, we zijn niet dankbaar met wie we zijn, wat we in ons mee dragen, wat we hebben opgebouwd en het wordt ons ontnomen. Niets is ons eigendom, onze zekerheden zijn niet ons bezit, onze kinderen zijn niet ons bezit, ons land, ons huis, niets is ons bezit en toch zien velen het als bezit. We blijven zoeken, we blijven onze hand verwachtingsvol uitsteken met 'help ons' en velen draaien zich om en gaan met gevulde hand weer verder op de oude voet. De hand wordt steeds sneller leeg. 'Een gat in de hand" komt mooi op zijn plaats, ieder heeft zijn eigen waarheid en die waarheid vindt men alleen door te ervaren en ervaren doet pijn in bepaalde situaties. Maar pijn is nodig om te voelen en om te groeien. Verkondig geen waarheid, ik kan jou de waarheid niet vertellen, niet leren. Waarheid is de ervaring, meer niet!

 

Bedreigingen...: er werden harde bedreigingen geuit tegen mij, flarden kwamen binnen en de nacht liet het licht schijnen op de Spiegel. Ik werd teruggenomen in de tijd, ik voelde de pijn onder mensen en tegenover elkaar. Alsof ik niet bestond, systemen die faalde door enkel woorden te misbruiken, onrecht wat werd beloond en recht wat aan de kant werd geschoven. Bedreigingen werden gevoed, zeker door het systeem. Onveiligheid in jezelf, in je Huis en in je omgeving. Onwetendheid met gebruik van woorden berokkent veel schade. Verlagen van energie maakt de mens een slachtoffer en afhankelijk van anderen. Tranen die stromen na al die tijd, het voelen van de pijn die ik bij droeg. Verdwaasd zitten we aan tafel, het Licht dat gaat schijnen, zonder woede, zonder woorden, laat maar gaan. Er heerst zoveel pijn en onwetendheid, maar bovenal het onveilig voelen in hetzelf. Stuur Licht naar al die plekken... de grootste bedreiging was ik voor mezelf, teveel naar buiten gericht en niet naar mezelf! Zelfvernietiging door niet te mogen voelen, door niet te Zijn. Het verleden zijn enkel woorden, laat het je leven niet bepalen in emotie's, voel, door voel en laat het gaan!

Gewoon Stil gaan we ons gangetje, de deur naar Buiten is gesloten. Af en toe komt er iets binnen en verbaasd wat zich voltrekt onder de massa. Soms voelt het als een storm, een oorlog een oproep voor Revolutie... die hebben niet veel geleerd. Hoe kun je ondankbaar zijn met het Leven, een Kind wat ondeugend is krijgt op zijn tijd straf, een correctie. Maar de Mens, nee, die sluit zijn ogen, heeft al zoveel gekregen en genomen in het Leven en wil steeds maar meer! Gewoon je gangetje gaan, je eigen ding, je eigen Hart volgen. Liefde is zoveel belangrijker dan al die luxe en al die strijd om verandering. Verandering begint bij jezelf, niet bij de ander, niet bij 1 of andere schreeuw of kreet. Verbaasd ook dat niemand het heeft over die verandering in zichzelf, die niet ziet, die niet hoort hoeveel kracht in de mens wel niet zit. Eenmaal gehoord krijg je verhalen en de massa is maar bezig met schreeuwen, strijden en de hunkering naar meer en meer. Ik geniet van het Thuis_zijn, wij allen zijn ieder moment dankbaar en ook deze Decembermaand nog intenser. Vrolijke lichtjes, de kerstboom die staat... ons pubertje heeft geloof ik een trauma ergens opgelopen met een Smile en zie ons rustig genieten in ons warme huis! Alles komt aan het Licht en dat is maar goed, de geschiedenis mag niet worden herhaald en van binnen voel ik vertrouwen; de energie zet door en wat zal ons dat wel niet geven aan vernieuwde technologie. Daarom houd ik me niet bezig met Duurzaam, met al wat niet goed is, met tekorten... als we doorgaan op de oude manier putten we daadwerkelijk onze Bronnen uit!