Stilte…;

De dagen zijn gevuld in stilte, in leegte. Een enkeling die je ziet maar de straten zijn veelal leeg. De dierenwereld is akelig stil, soms zie je een zwerm vogels en de andere dag zijn ze verdwenen. Jack ziet amper of geen vriendjes meer, hij kan mij zo zielig aankijken 'van vrouwtje, waar is iedereen?' En zo lopen we dagelijks onze rondjes, gevuld in leegte, in stilte. Veel winkels doe ik al niet meer aan, ik heb er niets te zoeken en in veel winkels hangt een sfeer dat ik misselijk thuiskom. De stilte is al maanden aanwezig. De mens bevindt zich al in gevangenis, gekluisterd aan huis, gehuld in angst of het kwekt aan een stuk onzin uit. Aan alles is te voelen dat vrijheid zoals we kennen ons ontnomen is… velen zien het niet, maar zullen het zeker binnenkort voelen. We zijn volledig gedraaid, van buiten naar binnen. Velen zijn de weg even volkomen kwijt, houden krampachtig vast aan drijfhout in een poging dat de antwoorden worden aangereikt door iets buiten zichzelf. Ik hoef niets te doen, het heeft geen zin, het dringt tot velen niet door! Maar makkelijk is wat anders, vooral voor Jack, hij snapt er geen bal van!